In mijn buurt is het merendeel van de bewoners getint en (laten we het voorzichtig zo zeggen) met in ieder geval een opa of overgrootvader die niet hier geboren is maar in een land rond de middellandse zee of nog verder weg. Dat geeft een mooie mengeling van kleuren op de gezichten die je tegenkomt in de buurtwinkels en op straat. Ik fietste vanmorgen langs een paar scholen (want er zijn er hier veel). Eén daarvan is de islamitische Younos Emre bassisschool. Daarvan weet je al dat daar alleen maar kindertjes van moslims op zitten. Maar er is ook een katholieke basisschool, waarop mijn kinderen hebben gezeten. Die was toen nog wit-zwart gemengd. Dat moet je tegenwoordig zeggen van de woke politie. Andere kleuren zien zij niet en mogen niet genoemd worden, want dat zou discriminerend zijn. Nu zijn de kindertjes op alle scholen hier overwegend getint (sorry, dat zwart wit kan ik niet uit mijn bek krijgen en is volgens mij verzonnen door mensen die in overwegend ‘witte’ buurten wonen). Het zijn kindertjes van allerlei kleur. Maar de blonde ‘witte’ kindertjes zijn hier op de scholen veruit in de minderheid. Ik fietste vandaag langs een schoolplein waar het juist pauze was. Ik zag een minderheid van witte kindertjes in een groepje staan en ergens een meisje alleen naar de spelende kinderen kijken. Verder leken alle kleuren door elkaar te rennen en schreeuwen. De kinderen op de scholen in mijn buurt wennen alvast aan de ‘omvolking’ waarvoor sommigen huiverig zijn. Uiteindelijk worden we allemaal één familie en daar ben ik voor.

Hoe anders was het gisteren toen ik een paar kilometer verderop naar Wateringen fietste. Ik ging daar naar de markt om vogelvoer te halen. Ik zag alleen maar wit volk. Hoe is het mogelijk, dacht ik. Het is precies 2 kilometer op de fiets vanaf mijn huis en ik bevond me in een compleet andere omgeving. Hoe krijgen de mensen het daar voor elkaar om zo ‘onder ons’ te blijven? Het leek wel of ik ineens in een dorp in de achterhoek was. Zou het te maken hebben met het al dan niet toewijzen van woningen aan mensen? Hetzelfde zie ik als ik fiets naar de wijk Loosduinen, die iets verder weg gelegen is vanaf mijn buurt (4 kilometer) maar nog wel in Den Haag. Ook daar heb je te maken met een volledig witte gemeenschap.

Ik vertelde gisteren mijn lieve oude buurvrouw over de verrassend witte gemeenschap die ik had gezien die ochtend op de markt en bij de Jumbo in Wateringen. ‘Heerlijk, hè,’ reageerde zij enthousiast. ‘Nou, eerlijk gezegd niet zo. Ik voelde me daar een vreemde eend in de bijt.(N.B. overigens een voor mij bekend gevoel) Misschien komt het doordat ik drie keer getrouwd ben met een buitenlander, maar ik voel me geen echte Nederlander meer.’ Ze knikte begrijpend, hoewel haar wereld een heel andere is dan de mijne. Ondanks dat voelen wij ons met elkaar vertrouwd. En ook went zij steeds meer aan het eten dat ik haar breng in bakjes. De Andalusische soep van Ahmad en mijn nasi. ‘Ik heb zitten smullen,’ zegt ze dan achteraf.

Och ja, dat zijn zo van die dingen die me opvallen. Zouden ze daarom mijn buurt willen platgooien en vervangen door meer en ‘betere’ woningen? Mijn buurt ligt tussen Wateringen en Loosduinen. Misschien willen ze mijn buurt nu weer ‘wit’ maken om niet zo uit de toon te vallen tussen die andere twee buurten. Ik zie wel hoe dat verder gaat. Ze zouden beginnen met het platgooien van de Zichten, om verder te gaan met de Gaarden en tenslotte te eindigen met de Dreven. Het plan was te beginnen met bouwen in de Zichten in 2022. Ik ben laatst even wezen kijken in die wijk en zag dat er nog niemand verhuisd was. Hoe willen ze zorgen voor vervangende woonruimte voor al die mensen die weg moeten, als ze nu al onvoldoende woningen hebben om statushouders te huisvesten, laat staan alle anderen die nu al een urgentie hebben voor een woning? Ik wacht het af.