Men zegt weleens dat oudere mensen minder flexibel zijn dan jonge mensen. Misschien is dat soms waar, zoals dat geldt voor de meeste generalisaties. Maar in mijn geval gaat dat niet op, vind ik zelf. Ik vind mezelf heel flexibel en improviseer graag, als dingen anders lopen dan ik gewend ben. Op zijn werk (vroegah) merkte ik nogal eens dat de werknemers die jonger waren dan ik veel meer moeite hadden met veranderingen dan ik. Elke wijziging in werkwijze of registratiemethode werd begroet met veel ‘waaroms en maars’. Zoals je kan verwachten bij werkers in de ‘nonprofit’ sector werd er oeverloos geëutebeut over elke kleine verandering en met name de jonkies konden daar dan in mijn ogen te lang in blijven hangen en verspilden op die manier veel tijd, die beter benut had kunnen worden voor het welzijn van onze klanten.

Ik pas me dus gemakkelijk aan, vind ik zelf, en ik ‘doe niet moeilijk’.

Maar gisteren deed ik wel moeilijk.

Ik had een leuke verassing besteld voor mijn schoondochter, die gisteren jarig was. Naast wat andere presentjes hadden wij bij een bloemist via internet een leuk bruin beertje besteld met een roos in haar pootje. Ik was erg verguld met deze verrassing. Het was een op het oog zacht knuffelbeertje met een lief gezichtje, dat precies datgene uitstraalde wat ik wilde uitdrukken..

Gisteren zou het presentje bezorgd worden. Ik verheugde me er al een paar dagen op. Maar toen kreeg ik gisteren ineens een mail, dat het bruine beertje niet meer in voorraad was en dat het vervangen zou worden door een witte beer. En men nam aan dat ik dat wel een goede oplossing zou vinden.

No way!!! Ik belde naar een nummer dat onder de mail stond. Ik wilde geen witte beer, maar de bruine. Ik vroeg het meisje aan de telefoon hoe die witte beer eruit zag. Had hij wel net zo een lief gezichtje. En kon ze mij niet een foto sturen, desnoods via whatsapp van die witte variant? Nee, dat kon niet. Maar ze had de beer voor zich. Hij was iets groter dan het bruine beertje (40 i.p.v. 30 cm!), maar hij had ook een lief gezichtje en ook kraaloogjes. Hij was wel echt spierwit.

Ik liet mijn teleurstelling blijken, maar zei erbij dat zij er ook niets aan kon doen en dat uitstel van de bestelling tot de bruine beer wel weer voorradig zou zijn ook geen optie was. Daarna stuurde ik nog twee mails naar de leverancier, waarin ik mijn ongenoegen deelde en hun zei dat ze op zijn minst het bruine beertje achteraf nog konden nasturen om mij te compenseren voor deze teleurstellende afhandeling van zaken.

Het beertje zou bezorgd worden tussen 9.00 en 18.00 uur, een ruime marge. Om 18.00 uur hoorde ik nog niets van mijn schoondochter. Maar even na zessen belde mijn schoondochter om te bedanken voor het leuke beertje.

En krijg nou wat! Wie schetst mijn verbazing? Er is geen witte beer bezorgd, maar een bruin beertje, zoals ik dat bedoeld had. Ik weet niet hoe dat kan, maar waarschijnlijk heeft mijn protest tegen de witte beer geholpen en heeft de bloemist alsnog zijn best gedaan om voor mij een bruin beertje op te duikelen. Eind goed al goed.