Huismeeuw

Er vliegen hier veel meeuwen rond, meer dan de bewoners lief is. Dat komt zoals iedereen kan bedenken door toedoen van de mensen zelf, die nog steeds grote stukken brood van hun balkons gooien en hele pannen met rijst leeg kieperen op de openbare grasvelden. Het is logisch dat de meeuwen hier graag zijn, omdat het makkelijk is rivierkreeften te vissen uit de vele sloten die ons omringen en zij daarnaast nog verwend worden met voedselresten en slordig weggegooid zwerfvuil. Op de veelal platte daken hier kunnen zij met hun zwemvliezen makkelijk landen en hun nesten bouwen.

Ik gooi nooit voedselresten in mijn tuin, omdat ik weet dat de ratten daar ook trek in hebben, naast de eksters, kraaien en meeuwen. Overigens wordt de rattenplaag die onze buurt nu teistert sinds een paar dagen bestreden met nieuwe lokaasdepots. De depots (voerdozen) zijn overal in onze buurt neergezet (hopelijk zitten ze goed vast aan de grond). Ze bevinden zich nogal in het zicht, langs voetpaden en stoepranden, zodat ik me afvraag of ze wel veilig zijn voor kinderhandjes. Ik probeerde me daarover te informeren op internet, maar werd daar niet wijzer van. Ik neem aan dat de rattenbestrijder wel wist wat hij deed toen hij de depots plaatste.

Soms heb ik een smakelijk klein restje voer, zoals harde stukjes van het vlees dat ik snijd of kaaskorstjes zonder plastic, en dat zet ik dan op onze waterton. Daar komt altijd een meeuw op af, die precies weet op welke tijden hij wat kan verwachten. Ik noem hem nu onze huismeeuw. Hij komt ook altijd water drinken en soms zit hij op zijn gemak op de waterton, terwijl wij ontbijten.

Gezellig, ontbijten met onze huismeeuw ?

Ik besef dat dit stukje niet erg interessant is. Het is te warm voor interessant nieuws. ? Ik ga lekker lezen. Griet op de Beeck. Men vindt haar een goede schrijfster of niet. Ik vind haar goed, want ik houd ervan hoe Belgen de Nederlandse taal gebruiken. Haar veelal psychologische verhalen zijn bovendien spekkie voor mijn bekkie.