Sukkeltje

Vandaag bedacht ik me hoelang ik erover heb gedaan om volwassen te worden. Hoe lang ik onzeker ben geweest en ongelukkig. Heimelijk was ik waarschijnlijk een groot deel van mijn leven depressief, maar ik merkte dat zelf niet op, omdat het voor mij normaal voelde. Ik leefde voort op de automatische piloot en deed dagelijks datgene wat ik moest doen zonder me af te vragen hoe ik me voelde. Dat veranderde pas een beetje in 1993, toen ik met mijn kinderen naar Den Haag vertrok, weg uit een verkeerd gekozen huwelijk. Maar ook toen was ik er nog lang niet. Ik had te kampen met de opvoeding van vier kinderen, die net als ik schade hadden opgelopen in de voorgaande jaren. Ook zou ik nog een keer trouwen met iemand, die niet bij me paste en zeker niet geschikt was om mij te helpen bij het opvoeden. Dat huwelijk duurde alsnog wel een jaar of 10, maar ik heb er weinig of geen goede herinneringen aan bewaard.

Pas toen ik terechtkwam in een groep Naqhsbandi leerlingen en sheikh Nazim uit Cyprus en zijn levenslessen leerde kennen, viel voor mij alles op zijn plaats en voelde ik me niet meer alleen en totaal onbegrepen. Sheikh Nazim heeft mij nooit teleurgesteld, maar zijn leerlingen wel. Ik begreep op een bepaald moment dat ik niet thuishoorde in deze groep volgelingen. Ik werd weer een eenling.

Maar gelukkig ontmoette ik Ahmad, met wie ik zielsverwantschap voel en in de relatie met hem vielen nog meer puzzelstukken op hun plaats. Mijn kinderen groeiden op tot burgers, op wie ik uiteindelijk heel trots ben. Ik heb liefde om mij heen, zij het van een kleine groep en ik voel me nu okay in elk gezelschap. Ik ben weer van mensen gaan houden, maar niet meer op die slaafse en naïeve manier van vroeger. Ik heb geen rancune over wat me is overkomen. Het heeft allemaal zo moeten gaan en mijn verleden heeft me gemaakt tot de persoon zei ik nu ben. Ik ben niet meer verlegen en onzeker, maar ben gewoon mezelf en weet dat dat de enige echte en eerlijke rol is, die ik kan spelen in dit leven.

Mijn missie hier op aarde is eigenlijk wel volbracht. Elke dag dat ik nog hier mag zijn op deze wereld is voor mijn meegenomen en een geschenk uit de hemel.