Idee voor nieuw schilderij

Dankzij een stukje dat ik las in Jeanne´s Weblog heb ik een nieuw idee voor een schilderij. Zij kwam in Joshua Tree een prachtig enorm beeldhouwwerk tegen van de Zuid Afrikaanse kunstenaar Daniel Popper. Hij heeft al heel wat beeldhouwwerken op zijn naam staan, maar geen van al die beelden doet mij zoveel als het werk dat hij neerzette in Joshua Tree.

een beeld van 9.14 meter hoog met de titel Transmission, gemaakt in 2021 (Mojave Moon Ranch in Joshua Tree)

Er zijn veel foto´s gemaakt van dit prachtige beeldhouwwerk dat eigenlijk twee paar handen heeft. Van al die foto´s vind ik deze de mooiste qua belichting. Ik hoop dat de kunstenaar mij kan vergeven dat ik zijn prachtige beeld naschilder. Je kan het ook zien als een blijk van waardering. Ik zal het schilderij niet verkopen.

Verder kijkend zie ik dat het idee voor dit beeld eigenlijk komt van Morgan Brown en dat het uitgevoerd is door Popper. Ze hebben dus samengewerkt om dit mooie beeld tot stand te brengen. Ik zie op haar site dat er nog meer mooie foto´s zijn van dit beeld. Misschien wordt het wel een serie schilderijen. Kijkend op bovengenoemde site wordt ook duidelijk dat je niet zomaar bij dit beeld kan komen (zoals Jeanne ook al opmerkte in haar stukje)

ATTENTION:  Due to the overwhelming response to our new art installation we are notifying anyone viewing this page that trespassing is NOT allowed onto the property.  Close viewing is reserved for guests of the ranch. This is private property.   Any trespassing and media obtained from illegal entry onto property will be legally resolved.  The minimum shoot fee is $20,000.  

We have constructed a turn out on Sunfair Road for the public to view and take pictures and video.  Please respect our property and the natural desert land that is being destroyed by trespassers.  Please do not make fake booking inquiries to ask us sculpture related questions.  You can email at info@themojavemoon.com.

Streng hoor. Word bijna bang om de mooie foto´s na te schilderen ?. Gelukkig staat er niets over naschilderen.

Voor andere amateurs als ik die graag schilderen met olieverf wil ik hier een tip delen hoe je restjes olieverf kan bewaren zodat deze niet verloren gaan. Heel simpel, in de diepvries.

In een plat doosje dat je kunt afsluiten.

Ik gebruik er de doosjes voor waarin de oordopjes zitten die Ahmad bestelt op Amazon om mijn gesnurk niet te hoeven horen ´s nachts. Het mooie is ook nog dat de verf in de diepvries onbeperkt houdbaar is en dat hij direct te gebruiken is als je hem uit de diepvries haalt. De verf is dan dus niet hard bevroren maar gewoon smeerbaar. Ik vind het een mirakel.

Ik zie dat mijn ijskastdeur wel een sopdoekje kan gebruiken. Wat kunnen foto´s toch wreed zijn ?.

Afschilderen en wassen draaien

Ik was een tijdje stil hier in dit weblog. Soms denk ik dat ik misschien maar beter kan schilderen dan hier schrijven. Veel kan niet in woorden worden uitgedrukt en waar woorden tekortschieten komen beelden van pas.

olieverf 40 x 40. Helemaal tevreden ben ik nooit, maar op een gegeven moment moet je het ´loslaten´en er niet meer aan zitten prutsen.

Het heeft hier nu eindeliijk flink geregend, dagen achtereen. Vandaag was er ineens een droge dag, maar het weerbericht liet ons zien dat het morgenochtend om 4.00 uur weer gaat regenen. Dus ik besloot te wassen zoveel ik kon zodat de kleding zoveel mogelijk kan wapperen in de wind. Terwijl ik nog een was uithing werd ik gadegeslagen door één van de katten van Miguel, de kattenman. Hij heeft er inmiddels 7! De katten die ons al kennen zien we niet, maar de nieuwkomers zijn nog nieuwsgierig

Dit lieverdje bleef rustig naar me kijken en schrok niet van mijn camera of mijn gedoe met de was. Ze kijkt een beetje zielig, vind ik

Laatst vroeg de vriendin van Miguel ons vanaf het dak of wij een kat van hun wilde hebben. We hebben bedankt, omdat het halfjaarlijks heen en weer slepen van een kat voor ons geen optie is.

En verder gebeurt er niet veel. We zitten hier goed.

Onze werkjes

Ik heb het niet goed bijgehouden. Wat we gefabriceerd hebben de laatste tijd . Met name het glaswerk van Ahmad heb ik niet genoeg bijgehouden. Hij maakte ooit een potloodhouder voor mij en heeft er daarna nog een paar gemaakt voor zijn dochters. Die kozen voor een wat moderner ontwerp dan het klassieke bloemetje wat ik zo prachtig vond.

Het houdertje van Z heb ik niet gefotografeerd voor zijn galerij en nu moet ik wachten tot ik in haar huis ben om dat alsnog te doen. Maar van die van V heb ik wel een foto.

Nu heeft hij er net één af die hij voor zichzelf maakte.

Hij houdt ook meer van klassiek

Tenslotte is nu mijn schilderijtje ook af. Ik kleurde een oud pyrografiewerkje van Ahmad in met olieverf. Ahmad is er heel blij mee. Het was snel klaar. Nu kan ik verder met het schilderij van P, mijn klasgenoot van lang geleden.

pyrografie en olieverf op hardboard. 19,5 x 25 cm

Ik vind niet dat wij echte artiesten zijn, maar ik moet wel zeggen dat het een heel voldaan gevoel geeft bij ons allebei als wij weer iets hebben kunnen afmaken. Het is zo een lekker tastbaar resultaat.

Complimenten voor schilderij

Ook al zit ik nu ver weg, ik ben de buurvrouw niet vergeten. Ik wilde haar niet eerder bellen, omdat ik nog te veel en te vaak hoestte, maar vandaag vond ik het tijd om te vragen hoe het met haar is.

Nog ongeveer hetzelfde. Haar voet wordt om de dag opnieuw verbonden en doet dan zoveel pijn dat zij er morfine voor moet innemen. Ze is weer een paar kilo afgevallen, terwijl ze toch behoorlijk veel eet. Ze mist me erg. Niet alleen vanwege de boodschappen, maar ook vanwege de gesprekjes die we voerden. Ik vertelde haar dat ik regelmatig zal bellen, maar dat ik even stil was, omdat ik corona had en dat ik daar pas nu een beetje van ben aan het herstellen. Ik blijk niet de enige. Mijn buurmeisje in Nederland, die in de kinderopvang werkt, heeft ook corona en dezelfde symptomen als ik. Daarom ziet ze haar moeder, mijn buurvrouw, die haar ook vaak placht op te zoeken, nu ook even niet. Een Marokkaanse bovenbuurman zet nu de vuilniszakken voor haar buiten en leegt haar brievenbus voor haar. En haar zoon is net op weg gegaan om boodschappen te doen voor haar. Dus dat loopt allemaal wel gelukkig

Millvina Dean

Ze zegt: ´Zal ik je eens wat vertellen?´ Jah, doe maar. Mensen zijn heel enthousiast over het schilderij dat ik van haar gemaakt heb. Ze maken er foto´s van en raken niet uitgepraat hoe goed ik de uitdrukking op haar gezicht heb getroffen. Ze schijnt volgens de bewonderaars van mijn schilderij bovendien sprekend te lijken op de enige overlevende van de Titanic, een dame met net zo een wilskrachtige en sterke uitdrukking als zij. Eerlijk gezegd zie ik de gelijkenis niet zo. Ik vind mijn buurvrouw veel knapper, gevoeliger en liever. En flink, dat wel.

Ik ben wel blij met de belangstelling en de complimenten die mijn schilderij ten deel vallen. ??. Heb ik toch niet voor niks zitten klooien met verf.

Daardoor krijg ik zin om ook het schilderij van mijn schoolvriend te gaan maken.

Portret buurvrouw kan afgeleverd worden

De volgende keer dat ik boodschappen voor haar doe zal ik het haar brengen, ingelijst en wel. Ik ben er zelf best tevreden over. Vind het mijn beste schilderij tot nu toe. Ik hoop dat zij het een mooie plek zal geven.

olieverf 30 x 40

En opnieuw heb ik een plan voor een schilderij. Ik wil mijn vriend P. schilderen zoals ik hem zag vanuit mijn positie al bijrijder op zijn motor. Helemaal in zijn element en met een heel tevreden uitdrukking op zijn gezicht. Ik maakte een momentopname uit het filmpje dat ik maakte van mijn bezoek aan hem een dikke week geleden. Ik zal het met dit minifotootje moeten doen.

deze
of deze

Paintcoach

De laatste tijd is dit mijn favoriete paintcoach. Tot op heden dacht ik geen schilderles te willen volgen in vivo bij een echte schilder. Ten eerste omdat ik het leuk vind zelf dingen te ontdekken en in mijn eentje te experimenteren zonder dat er iemand op mijn vingers kijkt. Ik kies ook graag mijn eigen onderwerpen uit en kan tot op heden alleen schilderen als een onderwerp mij wat doet.

Maar nu heb ik eigenlijk al heel veel schilderijen gemaakt met door mij gekozen onderwerpen en op dit moment is er niets wat ik supergraag wil schilderen na het portret van de buurvrouw, waar ikzelf redelijk tevreden over ben.

In Spanje kan ik les nemen op loopafstand van mijn huis achterin een winkel die ook schilderbenodigdheden verkoopt. Tot nu toe had ik daar geen zin in en dat was misschien wel een beetje uit gebrek aan zelfvertrouwen. Nu denk ik er toch over om het wel te gaan doen, ook omdat we nu langere tijd in Spanje hopen te verblijven.

Eerst wilde ik ook niet zomaar wat schilderen, maar nu heb ik echt behoefte aan lessen in schildertechniek. Voor mijn part moet ik daar alleen maar appels en peren schilderen. Ik wil leren!

En in mijn dagdromen denk ik erover met de opgedane kennis een portret van mijn vriend P. te gaan schilderen.

Soms lukt het schilderen helemaal niet. Schildersleed ?

Vandaag probeer ik een klein schilderijtje van mij dat beneden aan de muur naast mijn deur hangt, op de plaats waar voorheen een afvoer van een kacheltje zat, na te schilderen. De woningbouw had het gat afgedekt met een plankje en daarop schilderde ik een kabouter om het wat op te fleuren en omdat ik het een grappig idee vond dat naast mijn voordeur nog een deurtje zou zijn voor kabouters.

olieverf op plankje 20 x 25

Zo zag de kabouter er uit jaren geleden.

En nu ziet het arme manneke er zo uit. De verf is afgebladderd door weer en wind.

Dus ik besloot een nieuwe kabouter te schilderen. Een kopie van de oude kabouter, omdat ik die wel leuk vind. Maar het lukt me gewoon niet! Ik krijg de kabouter nog wel uit de verf, maar de bloemetjes rondom, de deur en het stoepje. Het werd gewoon niks vandaag. Wat een geklodder. Hoop dat het morgen beter gaat ?.

Buurvrouw is ‘af’

olieverf 30 x 40

Ik maakte de foto op een moment dat zij wat triest was. Ik vond haar expressie toen heel mooi en ook het licht dat op haar viel. Haar handen heeft zij heel vaak zo gevouwen als zij tegen me praat. Het is een heel karakteristieke houding voor haar.

Ik ga zo naar haar toe voor haar boodschappen. Ik zal haar een foto laten zien van het schilderij. Als zij hem goed genoeg vindt mag ze het schilderij hebben en doe ik er een lijstje om voor haar. Spannend!

Ze vond hem mooi en ik ga dus een lijstje eromheen kopen voor haar. Ze mag hem alvast hebben voor haar verjaardag in december, als ik er niet zal zijn.

Toen ik voor haar de boodschappen haalde op de fiets, zag ik onderweg schilders die aan een muurschildering aan het werken waren op de zijgevel van een portiekflat. Ik vond het mooi om te zien hoe zij aan het werk waren. Het is mij een raadsel hoe je de verhoudingen zo goed kan krijgen als je zo dicht op het werk zit. Ze werkten met brede schilderskwasten.

Misschien werken ze vanaf een sjabloon en hoeven ze alleen ‘in te kleuren’? Ik weet het niet.

Mijn favoriete paintcoach

Ik zie dat hij zelf ook steeds beter gaat schilderen. Zijn instructies zijn altijd simpel, kort en bondig. Het wordt echt tijd dat ik ik het portret van de buurvrouw ga afmaken. Na de reünie van morgen zal mijn hoofd er hopelijk meer naar gaan staan. Genieten van het mooie weer met een goed boek is trouwens ook heel aantrekkelijk.