‘Mensen zoeken geld, goud en diamanten. Maar de diamanten liggen voor het grijpen en zijn gratis. Kijk die diamanten glinsteren op het water van de zee’, zeg ik, als we lopen langs de weg, in de richting van het strand, stoel onder de arm. We zien voor ons in de verte de zee en daarin de zon schitteren in duizenden reflecties als ontelbare diamanten. Het is prachtig, maar het neemt niet het melancholieke gevoel weg waarmee ik vandaag ben opgestaan. Het gemis van mijn oogappeltjes. Daarom wil ik vandaag een filmpje van maken met een serie foto’s van mijn kinderen en kleinkinderen. En ja, dat blijkt dus ook te kunnen met het programma moviemaker. Voortaan kan ik desgewenst weer foto’s maken en vertonen in youtubefilmpjes. Dat geeft de mogelijkheid om foto’s in mijn weblog te zetten zonder daarbij schijfruimte in te nemen!